8 Μάρτη – Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ που παρουσιάζουν τους αγώνες για τη γυναικεία χειραφέτηση ως αίτημα συνδιαχείρισης της κρατικής, καπιταλιστικής και πατριαρχικής βαρβαρότητας, για να αποσιωπήσουν την ιστορία αιματηρών αγώνων, απεργιών και εξεγέρσεων γυναικών από τα κάτω.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ σε βάρος των εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών γυναικών (τη μαύρη εργασία, τη μισθολογική ανισότητα, τις απολύσεις εγκύων, τις σεξιστικές παρενοχλήσεις, την υποτίμηση και τη δίωξη των μεταναστριών εργατριών

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ και τη στοχοποίηση των αγωνιζόμενων γυναικών, τις σεξιστικές επιθέσεις της αστυνομίας με ξεγυμνώματα, ξυλοδαρμούς και εικονικούς βιασμούς σε βάρος διαδηλωτών και διαδηλωτριών.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ. Στον εγκλεισμό γυναικών, αντρών και παιδιών σε απάνθρωπες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως στη Μόρια ή στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, στην απαγόρευση μετακίνησης και την παρανομοποίηση που οδηγούν στο θάνατο, στις εκκενώσεις των καταλήψεων προσφύγων και μεταναστών και στον αποκλεισμό τους από την πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ που τροφοδοτείται και νομιμοποιείται από τους θεσμούς με στόχο τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων, με την προώθηση του ρατσισμού και του σεξισμού, με τη στοχοποίηση όσων θεωρούνται «αδύναμοι» στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, τις δολοφονίες και τους βιασμούς γυναικών, όπως με τον μαρτυρικό θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ που θέλουν τους καταπιεσμένους να αλληλοσπαράσσονται στο βωμό των συμφερόντων των αφεντικών και τα γυναικεία σώματα μηχανές αναπαραγωγής υπηκόων για το έθνος.

EΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΡΙΑ ΩΣ ΤΗ ΡΟΤΖΑΒΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΩΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

8 Μάρτη – Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα

Πίσω από τους βολικούς για την κυριαρχία µύθους, που διαστρεβλώνουν την υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης παρουσιάζοντάς την ως αίτηµα “ισότητας” στη διαχείριση της εξουσίας, κρύβεται η ιστορία αιματηρών, μαχητικών αγώνων και εξεγέρσεων γυναικών από τα κάτω. Οι ρίζες της 8ης Μάρτη, ως ημέρας μνήμης των γυναικείων αγώνων και αντιστάσεων, βρίσκονται στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες μεταναστριών εργατριών που ξέσπασαν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα. Αγώνες ριζοσπαστικοί και μαχητικοί, που ξεσπούσαν μέσα από τους κόλπους του πιο άγρια εκµεταλλευόµενου κοµµατιού της κοινωνίας, διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες και ωράρια εργασίας, αξιοπρεπή μεροκάματα, ίση αντιμετώπιση με τους άντρες εργαζόμενους, τη συμμετοχή τους στα σωματεία και σεβασμό στο χώρο εργασίας.

Διανύοντας μία περίοδο όπου το κράτος και τα αφεντικά επιτίθενται με όλο και μεγαλύτερη σφοδρότητα στην κοινωνία, στη φύση, στον κόσμο της εργασίας, οι αγώνες του παρελθόντος αποτελούν έμπνευση και πηγή δύναμης για τους αγώνες του παρόντος, για την υπεράσπιση όσων έχουν κατακτηθεί στο χθες, για το στήσιμο των αναχωμάτων στην κρατική και καπιταλιστική επέλαση στο σήμερα, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας τώρα, αύριο και για πάντα. Κομμάτι αυτών είναι και οι γυναικείοι ταξικοί αγώνες που στρέφονται ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις στους χώρους εργασίας, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση σε βάρος εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών γυναικών, με τη μαύρη εργασία, τις μισθολογικές ανισότητες, τις απολύσεις εγκύων, τις σεξιστικές παρενοχλήσεις, την υποτίμηση και δίωξη των μεταναστριών εργατριών, συνθήκη που εξώθησε στον θάνατο τη Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, όταν πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, κατά τη διάρκεια της βάρδιας της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλασή της.

Μέσα στις συνθήκες προϊούσας αποσύνθεσής του, το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται αναδεικνύοντας την ωμή βαρβαρότητα που πάντοτε το χαρακτήριζε, εντείνοντας την καταστολή και προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό με στόχο αφενός τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων και την εξόντωση των πιο αδύναμων κομματιών στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, όπως καταδεικνύει το λιντσάρισμα και η δολοφονία του οροθετικού ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh, και αφετέρου την εξουδετέρωση των αντιστεκόμενων γυναικών και αντρών. Η έμφυλη βία έχει απογειωθεί σε συνθήκες κρίσης του συστήματος, κάτι που αναδεικνύεται μέσα από τους βιασμούς και τις δολοφονίες γυναικών, όπως με τον μαρτυρικό θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο. Γιατί η πατριαρχική σεξιστική βία δεν είναι ένα φαινόμενο που πηγάζει αυθόρμητα, αλλά προωθείται, ασκείται και νομιμοποιείται θεσμικά. Οι βιασμοί, οι δολοφονίες, η κακοποίηση γυναικών, το trafficking, η δικαίωσή τους από τη δικαστική εξουσία και η ενοχοποίηση των «θυμάτων» είναι κομμάτι του κοινωνικού κανιβαλισμού, κομμάτι της κυριαρχίας και της διαίρεσης του κοινωνικού σώματος.

Ανεξάρτητα από το εκάστοτε προσωπείο της εξουσίας, η πατριαρχική βία συνιστά διαχρονικά συστατικό στοιχείο του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος και ως τέτοιο επιστρατεύεται από τους μηχανισμούς καταστολής για να πειθαρχήσουν και να συμμορφώσουν μεταξύ άλλων όσες γυναίκες επέλεξαν και ως τέτοιες να αντισταθούν στην βαρβαρότητα της εξουσίας.

Ακόμα ένας τρόπος με τον οποίο το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται στοχεύοντας στον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων είναι η διάχυση της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού και του φασισμού με στόχο την καθυπόταξη του «εσωτερικού εχθρού» κραδαίνοντας την απειλή εξωτερικών κινδύνων και προτάσσοντας την φαντασιακή κοινότητα εθνικών συμφερόντων κυρίαρχων και κυριαρχούμενων στη θέση της πραγματικής κοινότητας διεθνιστικών συμφερόντων της τάξης των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών. Στο όνομα της υπεράσπισης του γνωστού φασιστικού τριπτύχου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», ανασύρονται από το χρονοντούλαπο της ιστορίας απόψεις περί απαγόρευσης των εκτρώσεων που αναιρούν το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση των σωμάτων τους και μετατρέπουν τη μητρότητα από επιλογή σε «ιερό καθήκον». Για τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, η εθνικιστική αφήγηση επιφυλάσσει τα χειρότερα: πίσω από τον καθαγιασμό του ρόλου της γυναίκας ως σεμνής και αφοσιωμένης μητέρας κρύβεται η θλιβερή πραγματικότητα της μετατροπής της σε φορέα γέννησης και ανατροφής ζωών που προορίζονται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κρατικού και καπιταλιστικού μηχανισμού.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία (η οποία σαφώς προϋπήρχε του καπιταλισμού, αλλά εδραιώθηκε -κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο- μαζί με την εγκαθίδρυση του θεσμού της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους), αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να έχει καμιά απελευθερωτική προοπτική παρά μόνο εάν συνδέεται με τον ευρύτερο αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας που θα χωρά πολλούς κόσμους.

Εμείς, ως αναρχικές, θεωρούμε πως η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης είναι και θα είναι πάντα κομμάτι του αγώνα από τα κάτω ενάντια σε κάθε μορφή ταπείνωσης, ανισότητας και εξουσίας. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, προτάσσουμε την οργανωμένη και συγκροτημένη παρουσία στο δρόμο, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας. Στην κρατική, καπιταλιστική και πατριαρχική βαρβαρότητα, αντιτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων γυναικών, την ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, την οργανωμένη ταξική αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων γυναικών και ανδρών.

Η φλόγα της αντίστασης από την οποία «γεννήθηκε» η 8η Μάρτη παραμένει ζωντανή και θεριεύει μέσα στους αγώνες των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που ξεσπούν καθημερινά ανά τον κόσμο, με τις γυναίκες να συμμετέχουν στην πρώτη γραμμή. Γυναίκες, που παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά τους, δεν σκύβουν το κεφάλι στην εξουσία του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού συστήματος. Εκείνες που δεν σταματούν να αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την εξαθλίωση και τις έμφυλες διακρίσεις.

Χαιρετίζουµε τους αγώνες των γυναικών σε όλη τη γη: από την Τσιάπας και τη Χιλή ως τη Ροτζάβα και την Τουρκία, από τη Μόρια και την Πέτρου Ράλλη ως τα Εξάρχεια. Για την ανατροπή του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αξιοπρέπειας, ελευθερίας, για την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Από την Χιλή μέχρι την Τουρκία, Αγώνες Γυναικών για την Ελευθερία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΕΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία– Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

8η Μάρτη: Ημέρα αντίστασης και αγώνα! [Αφίσα και κείμενο]

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΚΩ

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΣΦΙΧΤΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ

Τα γεγονότα που συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στα νησιά και στον Έβρο, είναι αποτέλεσμα διεργασιών που γινόντουσαν για χρόνια στην κοινωνία. Είναι κρατικές επιταγές και σχεδιασμοί σε συνάρτηση με τις επιδιώξεις των αφεντικών για μεγαλύτερη εκμετάλλευση, κέρδη και αποδόμησης του λόγου και των πράξεων της εργατικής τάξης και των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας.

Από την δεκαετία του 90, την δεκαετία της ευδαιμονίας, των δανείων, του σκυλάδικου, της καριέρας, της κατανάλωσης και του lifestyle χρειάστηκε η σκληρή εκμετάλλευση και διαχείριση των μεταναστών εργατών για να στηθεί το ιδεολόγημα της ανάπτυξης και των ολυμπιακών αγώνων. Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 90  το πρώτο μεγάλο κύμα των Αλβανών μεταναστών εργατών άλλαξε την κοινωνία. Άνοιξε νέες δουλειές και μεγαλύτερα κέρδη για τα αφεντικά. Επαναπροσδιόρισε τους όρους εργασίας και ατσάλωσε τον ρόλο του μικροαστού σαν μια από τις κινητήριες δυνάμεις της εξουσίας. Όλα τα παραπάνω εδραιώθηκαν με την βία. Θάνατοι στα βουνά της Πίνδου, εκβιασμοί με τα χαρτιά, εξευτελιστικά μεροκάματα, μαζικές συλλήψεις – σκούπες, επαναπροωθήσεις, μυθεύματα περί εισβολής και ύπαρξης μουσουλμανικού τόξου στα βαλκάνια, ιδεολογημάτων που μιλούσαν για ελληνική Βόρεια Ήπειρο και ρατσιστικών συνθημάτων όπως το ‘δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ’.

Τα επόμενα χρόνια τα μεταναστευτικά ρεύματα από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής μεγάλωναν, αποτέλεσμα της επιθετικής πολιτικής των δυτικών κρατών και των μηχανισμών τους (Ε.Ε., ΝΑΤΟ) προς αυτές τις κοινωνίες και που αποσκοπούν στην υποταγή και την αρπαγή του πλούτου αυτών των περιοχών. Σπέρνουν τον θάνατο μέσω των πολυάριθμων πολέμων (είτε ανοιχτών, είτε δια αντιπροσώπων) που διεξαγάγουν και αυτή την στιγμή σε πολλές περιοχές του πλανήτη.

Οι ανταγωνισμοί που υπάρχουν είναι σκληροί στον καπιταλιστικό αγγελικό κόσμο που ζούμε. Το περισσότερο κέρδος προκαλεί και περισσότερες κρίσεις σε όλα τα επίπεδα. Και εδώ στα μέρη μας έσκασε η φούσκα της ανάπτυξης και ήρθε η επονομαζόμενη δημοσιονομική κρίση. Με απλά λόγια όταν ζορίζονται τα πράγματα για τα αφεντικά το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθεί μεγαλύτερη πίεση στην εργατική τάξη. Θα πιεστεί όμως και η μικροαστική κουλτούρα και για αυτό θα γίνει επικίνδυνη.

Μετά την ληστεία στους μισθούς αλλά και στα ταμεία των εργαζομένων μέσω των μνημονίων, έπεσαν πολλά όπλα στο πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού από το κράτος και τα αφεντικά. Ακροδεξιά ρητορική για την ασφάλεια. Η καταστολή, φίμωση και αποδόμηση ριζοσπαστικών αγώνων και δικαιωμάτων, πριμοδότηση της ναζιστικής γκρούπας της Χ.Α. και των ‘επιτροπών κατοίκων’ από μπάτσους για τον εκφοβισμό της κοινωνίας.

Το 2015 και μετά την διάλυση της Συρίας τα μεταναστευτικά ρεύματα χρησιμοποιήθηκαν για πολλούς σκοπούς από τα δυτικά κράτη, σε μια Ευρώπη που γίνονταν όλο και πιο συντηρητική. Το κράτος που διαχειριζόταν εκείνα τα χρόνια, η ‘αριστερή’ βαλβίδα εκτόνωσης του ΣΥΡΙΖΑ με μπόλικο ευρωπαϊκό χρήμα έχτισε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε πέντε νησιά αλλά και σε διάφορα άλλα μέρη της ενδοχώρας καθώς διατήρησε και τον φράχτη στον Έβρο. Διασφάλισε τα σύνορα της Ευρώπης όπως μας είπαν.

Και φτάνουμε στο σήμερα.

Το κράτος αυτές τις μέρες μετά το φιάσκο της επιθετικής πρακτικής στα νησιά του Βορείου Αιγαίου ήρθε να πάρει την ρεβάνς, μίλησε αναφερόμενο στο νέο μεταναστευτικό ρεύμα, για ασύμμετρη απειλή και για εισβολή στην χώρα. Ζητάει περισσότερα χρήματα από την Ευρώπη και τα παίρνει (700εκ.), σπέρνει το εθνικιστικό δηλητήριο και παίρνει την κοινωνική συναίνεση, ανοίγοντας την πόρτα σε παρακρατικές πρακτικές εκθειάζοντας τους μικροαστούς πολίτες που παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους βοηθώντας της μονάδες καταστολής του στρατού και της αστυνομίας.

Μην έχουμε αυταπάτες.

Ας κοιτάξουμε εδώ στο νησί της Κω, στον τέταρτο τουριστικό προορισμό όπως πανηγυρίζουν. Οι εισβολείς μετανάστες δουλεύουν σε όλες τις σκατοδουλειές με το μικρότερο μεροκάματο που έχει υπάρξει στα χρόνια μας. Ας κοιτάξουμε εδώ, που αυτές τις μέρες γνωστό αφεντικό της Κω αρνήθηκε να πληρώσει δυο μετανάστες εργάτες και τους επιτέθηκε και χτύπησε με το αυτοκίνητο του. Ως δια μαγείας αυτή η είδηση δεν βρήκε χώρο στα τοπικά Μ.Μ.Ε. Ας κοιτάξουμε εδώ, στις οικοδομές, στα ξενοδοχεία, στα χωράφια, στα συνεργεία, στα βενζινάδικα, στα πλυντήρια αυτοκινήτων ‘καθάρισμα 5 ευρώ μέσα έξω’.

Μην έχουμε αυταπάτες.

Τα τελευταία γεγονότα είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης ενός κομματιού της εργατικής τάξης. Είναι τα παζάρια του κράτους για περισσότερο ευρωπαϊκό χρήμα και ελέγχου σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό. Είναι οι επιδιώξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη. Είναι η διαφύλαξη των κεκτημένων των μικροαστών, στα χρόνια της κρίσης, με οποιοδήποτε κόστος. Και όλα αυτά θα γίνουν με την άγρια εκμετάλλευση και την βία.

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, όταν μιλάνε για μετανάστες εισβολείς, εννοούν εργάτες. Και όλοι οι παραπάνω θα είναι αμείλικτοι στην επίθεση τους.

Μένει να δημιουργήσουμε απαντήσεις και  πράξεις – αναχώματα με την δημιουργία αυτόνομων κοινών αγώνων ντόπιων και μεταναστών για την αξιοπρέπεια της τάξης μας. Για την αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης. Για την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά στην κοινωνία.

ΑΥΤΟΝΟΜΗ   ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΩ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Δεν υπάρχει πρόβλημα μεταναστευτικό, υπάρχει πρόβλημα ρατσιστικό!

Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε μια πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Μιλάμε για  «πληγέντες κατοίκους » και πληγείσα εικόνα του «τέταρτου τουριστικού προορισμού»,

ενώ

καθημερινά οι πρόσφυγες/μετανάστες που διαμένουν στην Κω, έρχονται αντιμέτωποι με τον ρατσισμό της κρατικής και τοπικής εξουσίας και διοίκησης, των ΜΜΕ και μέρους της τοπικής κοινωνίας. Στον εγκλεισμό των κέντρων κράτησης και στην απομόνωση των χοτ σποτ, προστίθενται, ο αποκλεισμός από τον δημόσιο χώρο, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα κοινωνικά δικαιώματα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

  • Την Πέμπτη 13 Φλεβάρη, τέσσερα ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα στον δρομο από το ΚΥΤ Κω προς το Πυλί, προσεγγίστηκαν από τέσσερις ντόπιους νεαρούς, οι οποίοι τους επιτέθηκαν στην αρχή λεκτικά και στη συνέχεια σωματικά. Άμεσα κατέφθασαν ακόμη δέκα άτομα με καλυμμένα πρόσωπα τα οποία περικύκλωσαν τα παιδιά και τα ξυλοφόρτωσαν. Τα προσφυγόπουλα ευτυχώς διέφυγαν τρέχοντας με ελαφρά τραύματα.
  • Παράλληλα δεκάδες μετανάστες/πρόσφυγες από το ΚΥΤ Κω που καταφέρνουν να φτάσουν στο νοσοκομείο για να εξεταστούν με προγραμματισμένα ραντεβού υφίστανται ρατσιστικές συμπεριφορές και πολύωρες αναμονές από συγκεκριμένα άτομα του προσωπικού.
  • Την Τετάρτη 12 Φλεβάρη μία ομάδα ασυνόδευτων προσφυγόπουλων από σχολείο μη τυπικής εκπαίδευσης, έχοντας πάρει άδεια από τον ΔΟΠΑΒΣ για την χρήση του Δημοτικού Γηπέδου του Ζηπαρίου, δέχτηκαν έλεγχο από τον πρόεδρο της κοινότητας. Σε συνέχεια του περιστατικού, υπεύθυνος του ΔΟΠΑΒΣ ανακάλεσε την αδειοδότηση με τη δικαιολογία οτι η εβδομαδιαία χρήση του γηπέδου από τα προσφυγόπουλα επιβαρύνει την καλή λειτουργία του χώρου!

Στην Ευρώπη-φρούριο που έχει μετατοπίσει τα σύνορά της στον Νότο, στις επεμβάσεις και στην οικονομική αφαίμαξη των χωρών καταγωγής των ανθρώπων που έρχονται στα νησιά, στην στενή συνεργασία νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου για την διακίνησή τους, στα αντισταθμιστικά οικονομικά οφέλη των χωρών υποδοχής και επανεισδοχής, στην εκμετάλλευση των μεταναστων ως φθηνά εργατικά χέρια από μικρά και μεγάλα αφεντικά, εμείς συντασσόμαστε ξεκάθαρα και απερίφραστα με τους πραγματικούς πληγέντες, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που είναι κομμάτι της τάξης μας.

Κάθε επίθεση σε πρόσφυγες και μετανάστες και κάθε ρατσιστική διακριτική μεταχείριση θα μας βρίσκει απέναντι! Στον θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό που διαπερνά την καθημερινότητα των «ξένων» και τροφοδοτείται αδιάκοπα από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο απαντάμε με αλληλεγγύη.

Ελεύθερη μετακίνηση και χαρτιά σε όλους/όλες!

Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος!

Με τους/τις μετανάστες/μετανάστριες ζούμε και δουλεύουμε μαζί!

 

Ανοιχτή Συνέλευση Κω Ενάντια στον Φασισμό

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Κως: η ‘’νήσος του Ιπποκράτη’’ αλλα και του άκρατου τουριστικού και προσφυγικού εξευτελισμού, το νησί του ποδηλάτου αλλά και της αηδιαστικής σεξουαλικής παρενόχλησης.

Ως ποδηλάτισσα και κυρίως ως λάτρης της φύσης, επιλέγω συνειδητά να μετακινούμαι με ποδήλατο σε όλα τα μήκη και πλάτη του νησιού. Το ποδήλατο είναι πάθος και ψυχοθεραπεία, τρόπος εκγύμνασης και διαλογισμού, είναι σύντροφός μου και προπονητής μου μα πάνω απ’ όλα ενσυνείδητα οικολογικός τρόπος μετακίνησης. Νιώθω απερίγραπτη ελευθερία, αυτοδυναμία και αυτονομία. Η ποδηλασία μου δίνει δύναμη, επιθυμία και χαρά και ως επί το πλείστον αισθάνομαι ότι ο φόβος να κινούμαι μόνη αποσβήνεται με την πάροδο του χρόνου. Η ασφάλεια δυστυχώς δεν είναι στην παραπάνω λίστα, λόγω της έλλειψης παιδείας στο δρόμο αλλά και λόγω σεξιστικών συμπεριφορών.

Στις 3/1 παρενοχλήθηκα συστηματικά σε ένα κεντρικό, αλλά απομακρυσμένο από χωριά, σημείο του νησιού (Πόρτες aka στροφές Villa Tartarοuga), καταμεσήμερο, από έναν οδηγό ο οποίος αποφάσισε να με προσπεράσει 4 φορές, κάνοντας επικίνδυνες αναστροφές και να με πλευρίσει επανειλημμένα, σε σημείο του δρόμου με απότομη ανηφορική για την κατεύθυνσή μου κλίση, όπου κατέβηκα απο το ποδήλατο και προχωρούσα πεζή. Κορναρίσματα αποδέχομαι σε όλες τις ποδηλατικές διαδρομές μου, για τον έναν η τον άλλο λόγο, μα αυτή η φορά εμπεριείχε φωνασκίες, σεξουαλικές αισχρότητες και χυδαιότητες, επαναλαμβανόμενες σε σημείο που με έκανε να αναρωτηθώ αν με περιμένει στην κορυφή της ανηφόρας το εν λόγω σκουπίδι. Για να μην αναφέρω τον κίνδυνο που επισύρει σε άλλους οδηγούς η αναστροφή σε σημεία ακραία ανηφορικά με μηδενική ορατότητα. Στην προκειμένη περίπτωση ο οδηγός απoφάσισε να συνεχίσει την πορεία του αφού δεν του χάρισα, για διάφορους λόγους εκείνη τη στιγμή, κάποια ‘’προκλητική’’ αντίδραση.

Η παρενόχληση, οι διακρίσεις, η ενδοοικογενειακή και σεξουαλική βία εναντίον των γυναικών έχει δυστυχώς ενδημικό χαρακτήρα και οι σεξιστικές, σωβινιστικές συμπεριφορές θεωρούνται ένα είδος ‘’κανονικότητας’’ για εκείνους από τους οποίους εκλείπει η στοιχειώδης παιδεία και μετατρέπουν κάθε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον τους σε μια επίδειξη κυριαρχίας. Η Κως είναι ένα νησί όπου τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την απληστία για το κέρδος, το ξεπούλημα στον τουρισμό και τη ξεφτίλα του τύπου ‘’ελληνικό καμάκι’’ καταστρέφουν τη Φύση και διαφθείρουν το χαρακτήρα ολόκληρων γενιών, ανακυκλώνοντας φασιστικές συμπεριφορές και πρακτικές, ειδικά στο φαινόμενο όπου μια πλειοψηφία ανδρών νομίζει ότι μπορεί να ασκεί έλεγχο και τρομοκρατία στα γυναικεία κορμιά και μυαλά. Αφενός αποδεχόμενοι την ‘’ελευθερία’’ των τουριστριών που εμφανίζονται κάθε καλοκαίρι στο νησί, εκμεταλλευόμενοι την κουλτούρα του αλκοόλ και του βιασμού (πόσα εκατομμύρια περιστατικά τρομοκρατίας στα νησιά άραγε ανά τις δεκαετίες έχουν αγνοηθεί) και αφετέρου αναιρώντας ιδεολογικά και ψυχοσυναισθηματικά οποιαδήποτε ελευθερία στις καταπιεσμένες και αυτοκαταστελλόμενες ντόπιες – γυναίκες, συζύγους και κόρες που θεωρούν απαράλλαχτα κτήμα τους. Το πρόσφατο ντροπιαστικό παράδειγμα του βιασμού και της δολοφονίας της Suzanne Eaton τον Ιούλιο, αμερικανής επιστήμονος μοριακής βιολογίας, που βγήκε για πρωινό τρέξιμο στα Χανιά, όπου είχε καλεσθεί για ομιλίες, είναι μόνο ένα από χιλιάδες επώνυμα και ανώνυμα περιστατικά που προκαλούν θλίψη και οργή. Ή το καθημερινό δράμα των μεταναστ(ρι)ών και των προσφυγ(ισσ)ων, που οδηγούνται σε εξόντωση μέσα από την αορατότητα.

Και ερχόμαστε στο ποδήλατο, όπου ως γυναίκες περνάμε από διάφορες διαδικασίες. Πόσες ιστορίες γυναικών υπάρχουν που σταματούν να χρησιμοποιούν το ποδήλατο επειδή είναι κουρασμένες από τη σεξουαλική παρενόχληση ή επειδή δεν αισθάνονται ασφαλείς και προτιμούν να σταματούν παρά να εκτίθενται? Που ‘’συμβουλεύονται’’ από τους οικείους τους να παραιτηθούν για να μην εκτεθεί η οικογένεια, το όνομα και η περιουσία. Μια παγκόσμια, δυστυχώς, πραγματικότητα. Βλέπουμε επίσης πολύ λιγότερες αθλητικές δραστηριότητες για τις γυναίκες και λιγότερη οικονομική υποστήριξη. Βέβαια περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να μετακινούνται με ποδήλατο και να αλλάξουν τη ζωή τους. Υπάρχουν πάντα πολλές πιθανές διαδρομές, απλώς αφορούν μια αυξημένη οργανωτικότητα και διαχείρηση ρίσκου.

Η ανάλυση του κυρίαρχου πολιτισμού, ως προς το ζήτημα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης, καθιστά σαφές ότι αυτός έχει καθηλωθεί από μια αυξανόμενη υποδούλωση. Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία είναι συνώνυμος με τον αγώνα ενάντια στην πατριαρχία. Το επίπεδο ελευθερίας μιας κοινωνίας ορίζεται από το επίπεδο ελευθερίας των γυναικών της. Οι σεξιστικές, σωβινιστικές, φασιστικές, ρατσιστικές, ιεραρχικές συμπεριφορές δεν θα γίνουν ποτέ κανονικότητα. Η τρομοκρατία, η καταστροφή και η επίδειξη κυριαρχίας, ανεξαρτήτως φύλου και έμφυλου ζητήματος, έχει τελειώσει και θα μας βρεί απέναντί της. Σαν ατομικότητες σεβόμαστε τη Φύση, το συνάνθρωπό μας και όλα τα μη ανθρώπινα είδη που αποδέχονται κάθε στιγμή τη βία και την αδιαφορία. Σαν συλλογικότητες μας δένουν σχέσεις αλληλεγγύης και αγάπης.

Ο συγκεκριμένος οδηγός είναι τόσο προκλητικά ηλίθιος, ώστε να βρίσκεται σε αναγνωρίσιμο εταιρικό όχημα, ενα κόκκινο διθέσιο volkswagen με καρότσα με ειδικά διαμορφωμένο σταντάκι υαλοτεχνικών εργασιών και διακριτικά στοιχεία και αριθμό πινακίδας. Δείχνοντας το πρόσωπό του και επιλέγοντας να συμπεριφέρεται τόσο απροκάλυπτα αηδιαστικά, σε ένα τόσο μικρό νησί, δείχνει την άγνοιά του αλλά και τη σιγουριά του ότι δεν θα υπάρξει αντίδραση, πόσο μάλλον κύρωση, από εμάς που υφιστάμεθα καθημερινά τη σεξιστική βία, είτε είμαστε ποδηλάτισσες, είτε πεζές, στους βιοτικούς και εργασιακούς χώρους μας, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Οι μέρες που δρούσαν ανενόχλητοι και ανώνυμοι έχουν περάσει. Οι φασίστες και οι σεξιστές έχουν όνομα και διεύθυνση, κι εμείς τους ξετρυπώνουμε. Θα σας ξεμπροστιάσουμε ξεφτίλες διότι δεν μας τρομάζετε. Όχι μόνο δε θα ησυχάσουμε άπραγες, αλλά επειδή σας λυπόμαστε θα σας εκπαιδεύσουμε. Με την αγάπη ή με τη φωτιά, η επιλογή είναι δική σας.

ΜΑΙΝΑΔΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Kos: the “island of Hippocrates” but also of extreme tourism and refugee humiliation, the island of cycling but also of disgusting sexual harassement.

As a cyclist and especially as a nature lover, I consciously choose to ride my fixed gear as far as I can, all around the island. My bicycle is my passion and my therapy, a way of training and meditation, my partner and my coach, but mainly the most eco conscious way of transport. I feel an indescribable freedom, self-reliance and autonomy. Cycling gives me strength, desire, joy, and for the most part I feel that the fear of travelling alone disappears over time. Safety is unfortunately not on that list because of lack of general education, road manners but also sexist behaviour.

On January 3rd I was systematically harassed in a busy for traffic but remote part of the highway (Villa Tartarouga turns), in broad daylight, by a passing driver who decided to consecutively overtake me 4 times, making dangerous u-turns and flanking me on a steep uphill road,where I decided to dismount. I get beeped at on all of my cycling routes, for one reason or another, but this time included shouting sexual obscenities repeatedly, making me wonder if that piece of trash driver was waiting for me at the top of the hill. Not to mention the danger he posed to other drivers on repeated u-turns up a steep hill with zero visibility. In this case, the driver decided to continue his course, since I did not grant him a ‘provocative’ reaction, for various reasons at that time.

Harassment, discrimination, domestic and sexual violence against women are unfortunately endemic, and sexist, chauvinistic behaviors are considered a kind of normality by those who lack elementary education and turn every interaction with their environment into a display of domination. Kos is an island where the above, combined with the greed for profit, the sell-out to tourism and the “greek flirt” type, have a destructive effect on Nature and has corrupted the character of entire generations, promoting fascist behaviors and practices, especially the phenomenon where a majority of men think they can exert control and terror on female bodies and minds. On the one hand by accepting the ‘freedom’ of tourists who come to the island every summer, taking advantage of the alcohol culture and rape culture (how many thousands of incidents have occurred over the decades on greek islands?). On the other hand ideologically and psychologically subjugating the local women into submission. The recent shameful example in July of the rape and horrendous murder of Suzanne Eaton, an American molecular biologist who went for a morning jog in Chania, Crete, where she had been invited to host a lecture, is just one of thousands of known or anonymous events wich cause sorrow and fury. Or the daily drama of immigrants and refugees driven to extermination through invisibility.

And we come to the bicycle, where as women we go through various processes. How many stories exist of women who stop cycling because they are tired of sexual harassment or because they do not feel safe and prefer to stop being exposed? Or who are ‘advised’ by relatives to quit in order not to expose their family, name and property. A grim reality… We also see far fewer sports activities for women and less financial support. Of course there are more women who decide to take up cycling and change their lives. There are always many possible routes just that they require advanced logistics and risk assesment.

The analysis of the dominant culture, in the question of freedom and self-determination, makes it clear that it has been established by a growing enslavement. The struggle against power is synonymous with the struggle against the patriarchy. The level of freedom of a society is defined by the level of freedom of its women. Sexist, chauvinist, fascist, racist, hierarchical behaviors will never become ‘’normality’’. Fearmongering, destruction and domination, regardless of gender, are done for and you will find us against you. As individuals we respect Nature, respect our fellow human beings, and all non-human species that suffer from the everyday violence and indifference inflicted. As collectives we are bonded by solidarity and love.

This particular driver is so provocatively stupid to be seen driving a recognizable work vehicle, belonging to himself or worse a colleague or boss. A red Volkswagen two seater pick up truck, with a stand in the back for glass sheets and a cearly visible license plate. Choosing to show his face and act so blatantly disgusting on such a small island, showcases not only his complete ignorance but also his reassurance that there will be no reaction, let alone sanction, from us who are subjected daily to sexist violence, whether we are cyclists or pedestrians, within our living and/or working quarters.The cowboy days of undisturbed macho sexism and anonymity are over. Fascists and sexists have names and addresses, we know who you are. Because you don’t scare us. Not only will we not pipe down and keep quiet, but because we pity you we will educate you. With love or with fire, the choice is yours.

SMASH THE PATRIARCHY

ΜΑΙΝΑΔΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΩ ΨΗΦΙΣΑΝ ΣΥΡΙΖΑ;

Ζούμε σε περίεργους καιρούς. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και γι’ αυτό επικίνδυνο.

Μετά τις συνεχόμενες ήττες της τάξης των εργαζομένων και την ανάδυση της μικροαστικής πανούκλας, η κάθε λογής κρατική – ιδιωτική εξουσία και το εθνικό – πολυεθνικό κεφάλαιο σαρώνουν την κοινωνία. Δημιουργούν τους κανόνες εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης με τις αντιστάσεις να είναι μηδαμινές ή ανεμικές στις περισσότερες περιπτώσεις. Με αυτόν τον τρόπο γιγαντώνεται ο ρατσισμός, ένα από τα βασικά όπλα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Μια επικίνδυνη εικόνα ήταν αυτή το βράδυ της 1ης Νοεμβρίου στο λιμάνι της Κω. Ο νέος δήμαρχος Νικηταράς με οχήματα του δήμου απαγόρευσε την είσοδο σε 80 περίπου μετανάστες που ήταν στο πλοίο της γραμμής και ερχόντουσαν από το Καστελόριζο για να στοιβαχτούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του hot spot στην Κω. Ο δήμαρχος ήταν πλαισιωμένος από τον γνωστό φασιστικό συρφετό του νησιού, άλλωστε ένας εξ αυτών είναι ενεργό μέλος της παράταξής του. Η αστυνομία προφανώς είχε ενημερωθεί για την παρουσία του συρφετού και δεν προσπάθησε να κατεβάσει τους μετανάστες δείχνοντας ότι το παιχνίδι ήταν φιλικό και στημένο.

Η πολιτική διαχείριση του μεταναστευτικό δεν έχει αλλάξει κεντρικά ή τοπικά. Ο κρατικός σχεδιασμός παραμένει ο ίδιος, και περνάει πάνω από τα σώματα των μεταναστών. Το προσωπείο έχει αλλάξει για την εσωτερική κατανάλωση και μόνο.

Στην Κω ο αντίκτυπος αυτής της διαχείρισης από το 2015 και έπειτα είναι μεγάλος κοινωνικά. Ο προηγούμενος δήμαρχος Κυρίτσης, ο δήμαρχος του ‘ούτε νερό στους πρόσφυγες’ και του ‘να ανακαταλάβουμε την πόλη’ φαντάζει ίδιος με τον τωρινό, που στηρίχτηκε επίσημα από τον ΣΥΡΙΖΑ και από ένα μεγάλο μέρος της ΝΔ, που έβγαλε τις μπουλντόζες για να φράξει την είσοδο στους μετανάστες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που και οι δύο πήγαν χέρι – χέρι με τον τοπικό φασιστικό συρφετό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η κίνηση αυτή έγινε στο κλείσιμο της τουριστικής σεζόν, εκεί που τα φώτα σβήνουν, εκεί που τα μικρά και μεγάλα αφεντικά έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους.

Μικρά και μεγάλα αφεντικά που εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους, ένα κομμάτι αυτών που έπαιρνε μετανάστες εργάτες από το hot spot για μεροκάματο στην καλύτερη των περιπτώσεων των 25 ευρώ στις 10 ώρες. Και τα επικερδή συμφέροντά τους έρχονται μαζί με την εκμετάλλευση, την βία, τον φόβο, την απαγόρευση και τον μισανθρωπισμό.

Οι μπουλντόζες και τα hot spot φράζουν τον δρόμο στα συμφέροντα των μεταναστών εργατών, στα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

ΧΑΡΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ – ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΤΑ ΝΑΥΑΓΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΝΕΚΡΟΣ

 

Το ξημέρωμα της 23ης Οκτώβρη βάρκα με 34 μετανάστες διεμβολίστηκε από σκάφος του λιμενικού ανοικτά της Κω με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός παιδιού, να αγνοείται ένας και των τραυματισμό 6 μεταναστών.

Ήδη τα ΜΜΕ αναπαράγουν την ανακοίνωση του λιμενικού ότι υπήρξε ατύχημα, ενώ ο καιρός ήταν κάλμα, επειδή δεν είχε φώτα η βάρκα.

Άλλος ένας θάνατος που έρχεται να προστεθεί σε έναν μακρύ κατάλογο στη θάλασσα του Αιγαίου.

Και όλα αυτά υπό τα όπλα των λιμενόμπατσων και των φονιάδων της Frontex, των γκλοπ των μπάτσων στις φυλακές των hot spot, στις στατιστικές των ΜΚΟ, στο απεχθές βλέμμα και στην λέξη λαθραίος του ρατσιστή, στην προπαγάνδα μίσους του κράτους και των ΜΜΕ, στην εκμετάλλευση των αφεντικών.

Να σταθούμε απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, στην φτώχεια και στους πολέμους που γεννά.

Να σταθούμε απέναντι στον ρατσισμό που σαν δηλητήριο έχει χυθεί στην κοινωνία.

Για μια ζωή ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

 

ΧΑΡΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ

 

 

ΑΥΤΟΝΟΜΗ    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΠΟΙΟΙ /ΕΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΗΣ THOMAS COOK?

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ

 

ΜΑΝΤΕΨΤΕ ΠΟΙΟΙ / ΕΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΗΣ THOMAS COOK

Καλούμε τα κάθε λογής αφεντικά να μην ανησυχούν. Η Κως έχει επιλεχθεί από την παγκόσμια τουριστική αγορά σαν επικερδής προορισμός. Οι επενδύσεις συνεχίζονται, απλώς θα γίνουν κάποιες αλλαγές στους δυνατούς παίκτες. Ανταγωνισμοί, τζόγος και η εκμετάλλευση των εργαζόμενων και της φύσης αποτελούν θεμελιώδη μέρη του καπιταλισμού.

Τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν αυτοί που φοβούνται μήπως και χάσουν λίγα από τα κέρδη που αποκτούν σε βάρος των εργαζομένων θα μιλήσουν για τις λιποθυμίες εργαζόμενων γυναικών στα ξενοδοχεία; Θα μιλήσουν για τα εξοντωτικά ωράρια και τα χαμηλά μεροκάματα που έχει στηριχτεί το ιδεολόγημα του τριτοτέταρτου τουριστικού προορισμού; Θα μιλήσουν για τις ατομικές συμβάσεις και το γερό μπάσιμο των αφεντικών στα σωματεία;

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ / ΕΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ / ΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ THOMAS COOK

ΑΥΤΟΝΟΜΗ    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

 

Σ Π Α Ζ Ο Κ Ε Φ Α Λ Ι Α

…….για δυνατούς λύτες

Τι είναι και ποια η χρήση του εικονιζόμενου αντικειμένου;

α) κοντέινερ (το) : εμπορευματοκιβώτιο, μεγάλο μεταλλικό κιβώτιο για τη μεταφορά μεγάλης ποσότητας εμπορευμάτων.

β) κοντέινερ (το) : με κατάλληλες τροποποιήσεις μεταβάλλεται σε προκατασκευασμένο οικίσκο για την άμεση κάλυψη μόνιμων ή προσωρινών στεγαστικών αναγκών όπως για παράδειγμα σε σεισμό ή πλημμύρα.

γ) κοντέινερ (το) : με κατάλληλες τροποποιήσεις μεταβάλλεται σε προκατασκευασμένο οικίσκο καλύπτοντας στεγαστικές ανάγκες ανθρώπων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα λεγόμενα hot spots (sic), που το κράτος ορίζει σαν λαθραίους και τα αφεντικά φτηνά και φοβισμένα εργατικά χέρια.

δ) κοντέινερ (το) : με κατάλληλες τροποποιήσεις μεταβάλλεται σε προκατασκευασμένο οικίσκο καλύπτοντας στεγαστικές ανάγκες ανθρώπων που εργάζονται σε καινούργιο πεντάστερο στην Κω (ανακαίνιση και επέκταση παλιού) γνωστής αλυσίδας ξενοδοχείων εντός του χώρου του ξενοδοχείου αυτού.

ε) όλα τα παραπάνω.

η σωστή απάντηση είναι το ε

Πέρα από τους συμβολισμούς, ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός έχει έρθει για τα καλά και έχει επιβληθεί με πολλές μορφές στις ζωές μας, στις ζωές των ανθρώπων που απαρτίζουν την εργατική τάξη.

Να βάλουμε φραγμούς στην υποτίμηση των ζωών μας, δημιουργώντας απαντήσεις με συνείδηση, αξιοπρέπεια, διεκδίκηση και διαρκή αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση.

…ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

 

ΑΥΤΟΝΟΜΗ    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ